Αρχαία Όλυνθος

Αρχαία Όλυνθος

Η περιοχή κατοικείται συνεχώς από τη Νεολιθική Εποχή. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η πόλη χτίστηκε από τον αδελφό του Ολύνθου, τον γιο του μυθικού βασιλιά της Θράκης, Στρυμόνα. Ο Όλυνθος σκοτώθηκε από ένα λιοντάρι και ο αδελφός του, έχτισε την πόλη για να τιμήσει το όνομα του αδελφού του. Ωστόσο, οι γλωσσολόγοι επιμένουν ότι η Όλυνθος είναι το όνομα της άγριας συκιάς, το οποίο βρίσκεται σε αφθονία στην περιοχή, και η πόλη πήρε το όνομά του μετά από αυτό.

Γύρω στο 650 π.Χ. πρόσφυγες από την Πιερία, κυνηγημένοΙ από τον Μακεδονικό στρατό, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. Ο περσικός στρατός κατέστρεψε την πόλη το 479 π.Χ.. και πρόσφερε την περιοχή τους συμμάχους τους από την Εύβοια (Χαλκίδα). Αργότερα, η Όλυνθος έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας και στη συνέχεια, της Κοινότητας της Χαλκίδας (Εύβοια). Από αυτή τη συμμαχία η πόλη απέκτησε μεγάλα οφέλη (κυρίως οικονομικά). Έτσι, έγινε η πρωτεύουσα της Eυβιακής αποικίας στη Χαλκιδική και ήταν σε θέση να υποστηρίξει ένα τεράστιο στρατό (περίπου 20.000 στρατιώτες). Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου η περιοχή αυξήθηκε περισσότερο, είχε τη δική της νομισματική μονάδα του και παρέχει προστασία σε όλες τους Έυβοιους πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Όταν το μακεδονικό κράτος αποδυναμώθηκε, ο στρατός της Ολύνθου και τα κατακτημένα εδάφη του πέρασαν στην αρχαία πόλη της Πέλλας (389 π.Χ.). Το 382 π.Χ., μετά από μακρά πολιορκία τριών ετών , οι Σπαρτιάτες κατέλαβαν την πόλη και κατέστρεψαν την Eυβοιακή Κοινότητα. Παρ 'όλα αυτά, η πόλη γρήγορα συνήλθε και έγινε πλούσια και ισχυρή και πάλι.

Το 348 π.Χ. ο μακεδονικός στρατός, υπό την ηγεσία του Φιλίππου Β ', την κατέκτησε και την κατέστρεψε. Η πόλη ποτέ δεν κατοικήθηκε ξανά και η καταστροφή του έχει μείνει στην ιστορία ως μία από τις πιο σκοτεινές στιγμές της όλο τον αρχαίο κόσμο.