Αρχαία πόλη της Τορώνης

Αρχαία πόλη της Τορώνης

Οι μετανάστες από την Εύβοια κατοίκησαν την Τορώνη τον 8ο π.Χ. αιώνα. Η πόλη έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας, έως ότου οι Σπαρτιάτες την κατέλαβαν. Ο βασιλιάς Φίλιππος Β της Μακεδονίας κατέλαβε την πόλη το 348 π.Χ., ενώ σε 168 π.χ η περιοχή έπεσε στα χέρια των Ρωμαίων.
Αρχαία Τορώνη ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πλουσιότερες πόλεις της Χαλκιδικής. Η ιστορία της αναφέρετε από τον Θουκυδίδη, μαζί με την πολιορκία του Likithos (η μικρή και απότομη βραχώδη χερσόνησο στο νότιο άκρο της παραλίας, το οποίο ήταν μέρος των τειχών της αρχαίας Τορώνης) από τους Σπαρτιάτες κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Κατά τη διάρκεια των χρόνων της Ρωμαϊκής Κατοχής και τη Βυζαντινή εποχή, τα τείχη της πόλης ήταν ενισχυμένα για να την προστατεύσουν από τη θάλασσα και τη στεριά. Χτίστηκαν με το υλικό κατασκευής που είχε απομείνει από την αρχαία ακρόπολη. Οι ανασκαφικές εργασίες στην περιοχή ξεκίνησαν το 1975 από την αυστραλιανή Αρχαιολογικό Ινστιτούτο στην Αθήνα. Τα ευρήματα έδειξαν ότι η περιοχή είχε κατοικηθεί συνεχώς από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Μερικά πολύ σημαντικά αγγεία βρέθηκαν στο νεκροταφείο της πόλης. Ανάμεσά τους μια θαυμάσια ασημένια κανάτα, το οποίο χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ., με χαραγμένο μέδουσες στις λαβές, που τώρα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης. Ο επισκέπτης μπορεί να δει τμήμα των τειχών της πόλης και ερείπια από την ακρόπολη. Οι αποβάθρες του λιμανιού, κατασκευασμένο από τεράστιους ογκόλιθους γρανίτη, ανακαλύφθηκαν στο βυθό της θάλασσας, μαζί με τα απομεινάρια των πέτρινους τοίχους, που συνεχίζουν στην ακτή και ήταν πιθανότατα αποθήκες της πόλης.